Elke dinsdag ben ik voor het nieuws van 11 uur te gast in het KRO NCRV programma Spraakmakers op Radio 1 om actuele ontwikkelingen op het gebied van architectuur en stedelijk leven te bespreken. Dat steden meer en meer worden bevolkt door hoger opgeleiden met een fors inkomen, is bekend. Maar wat betekent dat voor het liefdesleven in de stad?
Stad als sorteermachine voor powerkoppels
Echte liefde: daar gaan we het morgenavond over hebben in mijn talkshow Stadsleven, om 8 uur in De Balie. Liefde heb je overal, hopelijk, maar naast werk is het een belangrijke reden waarom mensen naar de stad trekken. En om je in de stad financieel te kunnen handhaven heb je geld nodig, oftewel succes. Dus kiezen mensen voor succesvolle partners, zowel mannen als vrouwen. Kozen hoog opgeleide mannen vroeger voor een vrouw met een wat mindere opleiding, tegenwoordig hebben hoog opgeleiden elkaar nodig om het leven in de stad te kunnen betalen. Een van de sprekers morgenavond is Jan Latten van het CBS. Hij noemt de stad een ‘sorteermachine voor powerkoppels’. En voor mensen met een lagere opleiding wordt het moeilijker om een partner te vinden in de stad.
En de zorg voor de kinderen van deze hardwerkende powerkoppels? Die komt steeds vaker op de schouders van opa en oma terecht. Die hebben daar niet altijd zin in, dus hebben we nu de term ‘de weiger-oma’. Kinderen krijg je dan écht voor het leven – ’eindeloos ouderschap’ volgens Anneke Groen, die een boek met die titel heeft geschreven.
City-solo’s willen ook woonruimte
Maar steden puilen ook uit met hoogopgeleide alleenstaanden die zich een ongeluk tinderen en geen vaste partner kunnen vasthouden. De singles, of de ‘city-solo’s’ zoals mijn collega Sanne van der Beek ze noemt, hebben een enorme impact op de stad. Volgens het CBS zullen het er het jaar 2050, 700.000 zijn. Er is nu een schreeuwend tekort aan woonruimte voor starters en alleenstaanden en mensen die net gescheiden zijn. Dat roept nieuwe oplossingen op, zoals het ‘One’-huisje van Heijmans, een klein compleet huisje van 39 m2. Dat was als tijdelijke plek bedoeld maar wordt nu steeds vaker als échte woning wordt verhuurd of zelfs verkocht.
De grote vraag is: zijn we niet allemaal kippenhokken voor de toekomst aan het bouwen, waar we straks niks mee kunnen? En blijven deze mensen er wonen als ze een relatie hebben en kinderen krijgen?
Leidt verstedelijking tot minder seks?
En voor de seks heb je tegenwoordig natuurlijk geen partner meer nodig. We krijgen een geweldige lezing van Jeroen van Mastrigt van FreedomLab over technologie en intimiteit. Voor seksueel contact hoef je niet per se contact met de ander te hebben, dat kan allemaal gesimuleerd worden via internet. De nieuwe tak van sport heet ‘teledildonics’, waarbij je dildo met het net verbonden is – en de snode fabrikant kan je meest intieme handelingen registeren en die gegevens doorverkopen. Door die technologische mogelijkheden ontstaat een interessante morele vraag: als je virtuele seks hebt met iemand die je niet letterlijk hebt aangeraakt, telt dat als overspel?
De vraag is dan of verstedelijking uiteindelijk tot een leven leidt waarin mensen elkaar niet meer nodig hebben voor fysiek contact….wat een treurige gedachte! Gelukkig is er een tegenbeweging. Op de Dutch Design Week dit jaar was deelden de kunstenaars Martijn Engelbregt en Marjolijn Zwakman grote stickers uit met daarop ‘Touch me’, een nadrukkelijk oproep tot fysiek contact tussen vreemden. En reken maar dat daar gretig gebruik van werd gemaakt!
Meer lezen?
Meer trends in De stad in Spraakmakers vind je hier.
