De schatkamers van Frida Kahlo, kunstenaar en activiste

Geschreven door Tracy Metz op 16 mei, 2019. Gepost in Artikelen, Kunst, Publicaties.

Het is stikdruk in Casa Azul, het blauwe huis in een rustige wijk van Mexico City waar Frida Kahlo bij haar ouders opgroeide en ook na hun overlijden woonde. Het huis is een bedevaartsoord geworden, met slaapkamers voor dag en nacht en een werkruimte met bureau, rolstoel en schilderezel. Er loopt een blonde Israelische vrouw rond met net zulke bloemen in het haar en folkloristische kleding als Frida droeg. Buiten, in de lange wachtrij, staat een Amerikaanse die Frida groot op haar bovenarm heeft laten tatoeren.

Vrijgevochten, artistiek, biseksueel, onderworpen aan lichamelijke beproevingen na diverse ziektes, ongelukken en operaties, een getormenteerde liefdesrelatie met de groot schilder Diego Rivera – haar leven was een en al drama. De film is al gemaakt, er komt vast ook een Netflix-serie. Intussen is de heldenverering tot grote hoogten gestegen. Maar in eigen land kreeg ze pas in 1953, het jaar voor haar dood, haar eerste solo-expositie. Nu wordt haar werk over de hele wereld tentoongesteld en wordt zij vereerd als kunstenaar én activiste.