De Casa Orgánica van de Mexicaanse architect Javier Senosiain is als een grot ingebouwd in de zelf aangelegde grazige heuvels op een verborgen plek hoog boven Mexico-Stad. In de jaren tachtig bouwde hij dit huis waarin hij zijn fantasie volledige de vrije loop heeft gegeven. Alles aan de Casa Orgánica welft en krult en kronkelt.

Via gangen als slokdarmen en trappen als slakkenhuizen bereik je de woonkamer, de keuken en de slaapkamers waarin geen rechte hoek te bekennen is. Het grote rond bed loopt met met de welving van de muur, het enige wat boven de grasheuvels uitsteekt is de haaivormige studio. Het huis is nu aangesloten bij het Iconic Houses Netwerk, van bijzondere twintigste-eeuwse woonhuizen.

‘Ik ben opgegroeid in de stad. De natuur, dat was om een wandeling in te maken – heel iets anders dan de ervaring van de jager, die zich echt ín de natuur begeeft. Door de jacht voelde ik voor het eerst dat ik ook deel ben van de natuur.’ Voor NRC interviewde ik fotografe Isabella Rozendaal (35) over haar grootse nieuwe project ‘Isabella Hunts’.

Fotograaf Awoiska van der Molen trekt solo de natuur in, ver van de hectische digitale wereld, op zoek naar plekken die de zuintuigen niet bevuilen. Daar maakt ze analoge zwart-wit beelden, en daar grote ambachtelijke afdrukken van waar je in kunt verzinken. Ze heeft nu een tentoonstelling bij de galerie van Annet Gelink en van 17 feb. t/m 5 mei in Museum Kranenburgh in Bergen. Bij Annet Gelink hangt er, stilletjes om de hoek, toch een verrassend werk. Digitaal. Video zelfs. Het zet de rest op z’n kop.

Op het jaarlijkse Deltacongres van 2018 heb ik een column gehouden over de veranderingen in Nederlands omgang met het water in het afgelopen decennium. Het is namelijk nu tien jaar geleden dat de tweede Deltacommissie onder leiding van oud-minister Cees Veerman, waar ik lid van was, haar advies ‘Samenwerken met water’ aan de regering uitbracht. Voor mij als leek was het al heel bijzonder in zo’n adviescommissie te zitten, die ook met een revolutionaire benadering van de waterveiligheid op de proppen kwam. Niet meer automatische harder pompen en de dijken verhogen – nee, soms is het juist veiliger om de dijken te verlagen en het water gecontroleerd binnen te laten. Intussen is het onderwerp alleen maar nóg urgenter geworden: de prognoses over stijging van de zeespiegel worden steeds verontrustender.

Age of Wonderland ‘Balancing Green and Fair Food´ discusses the complex issues that takes place in our globalized food system through inviting six creatives from around the world to exchange knowledge during the Dutch Design Week that took place from 17 to 25 October 2015. For the publication associated with this event, I wrote the essay “Wonderland Water” about the growing awareness of the Dutch and their relationship with the water.

Voor kunstenaar en fotograaf Anne Geene is dit een oogstjaar: de Volkskrant Beeldende Kunstprijs, acht werken verkocht op Unseen aan het Rijksmuseum, én nu samen met haar partner Arjan de Nooy een tentoonstelling in het Fotomuseum Den Haag. Hoofdpersoon daar is hun alterego, de fictieve ‘Universele fotograaf’ U. Het boek en de tentoonstelling zijn een onderzoek naar een fotografie zonder esthetiek: ,,De fotografie is een fotokopieerapparaat”. Net als zij probeert U. door beelden eindeloos te ordenen, schikken en rubriceren, grip op de werkelijkheid te krijgen.

At first sight, the flat Dutch landscape under gray skies would seem to be lacking in drama. Photographer Saskia Boelsums has found a way to make the landscape look truly dramatic: with color, with clouds, with patience and of course with the computer. And rather than having Instagram crop her images into squares, she decided to photograph in a square format herself. “It’s difficult. I like that.” She has a solo show now at Eduard Planting Gallery.